آهنگری قدیمی یک حرفه سنتی و متداول در گذشته بود که در آن فردی به نام آهنگر (صنعتگر فلزات) به تولید و تعمیر اشیاء و وسایلی که از فلزات ساخته شده‌اند، می‌پرداخت. آهنگران معمولاً از آهن، فولاد و سایر فلزات برای ساخت ابزارها، اجزای ماشین‌آلات، قطعات ساختمانی و اشیاء دیگر استفاده می‌کردند.

امروزه با پیشرفت صنعت و فناوری، آهنگری قدیمی به شکل خودگذشته ندیده می‌شود. با توسعه ماشین‌آلات پیشرفته و فنون جدید در زمینه فلزکاری، عملیات تولید و تعمیر اشیاء فلزی بیشتر به صنعت‌های مکانیکی و فلزکاری منتقل شده است.

ماشینکاری به هر فرآیندی گفته می شود که در آن از ابزار برشی برای جدا کردن خرده های کوچک مواد از قطعه استفاده می‌شود. برای انجام عملیات، حرکت نسبی بین ابزار و کار مورد نیاز است.

همه محصولات نتیجه یک فرآیند طراحی هستند، اما ماهیت و روند این فرآیند می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. می‌تواند توسط یک فرد یا یک تیم انجام شود و چنین تیمی می‌تواند شامل افراد با تخصص‌های مختلف (به عنوان مثال طراحان صنعتی، مهندسان مکانیک و الکترونیک، کارشناسان بازاریابی و غیره) باشد. این فرآیند می‌تواند منطبق بر خلاقیت شهودی یا تصمیم گیری علمی حساب شده باشد و اغلب نتیجه هر دو حالت است. طراحی می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند مواد، فرآیندهای تولید، استراتژی کسب و کار و نگرش‌های اجتماعی، تجاری یا زیبایی شناختی قرار گیرد. به طور کلی می‌توان گفت طراحی صنعتی، به عنوان یک هنر کاربردی، بر ترکیبی از زیبایی‌شناسی و ملاحظات کاربر محور تمرکز می‌کند، اما اغلب راه‌حل‌هایی را برای فرم، عملکرد، ارگونومی، بازاریابی، توسعه نام تجاری، پایداری و فروش ارائه می‌دهد.