از این نوع چرخ دنده ها در محورهای موازی یا متناظر استفاده می گردد و به شکل زاویه هلیکس چپ و راست با همدیگر درگیر می باشند و به دلیل درگیری بیش از یک خار به شکل خطی در دنده ساده و قرار رگفتن بیشتر از یک دنده به شکل نقطه ای در انتقال دور و قدرت میزان تحمل فشار و ضربه بالاتر را دارا می باشد و در اغلب گیربکس های صنایع مختلف مورد استفاده دارند که می تواند جزء رایج ترین چرخ دنده ها ذکر کرد و بر اساس حرکت قدرت و زاویه چرخ دنده ها و ایجاد حرکت محوری که در شافت ورودی و چرخ دنده ها و ایجاد حرکت محوری که در شافت ورودی  و خروجی ایجاد حرکت محوری که در شافت ورودی و خروجی ایجاد می شود می بایست به یاتاقان بندی و جانمایی بلبرینگهایی که تحمل فشاری محوری را دارند دقت ویژه ای داشت

ساخت این چرخ دنده ها با توجه به کاربردشان توسط متریالهای مختلف و پروسه های آن در مجموعه سنگین دنده امکان پذیر می باشد .

تماس اولیه دندانه در چرخ دنده ساده، خطی است که در تمام طول مسیر روی سطح دندانه گسترش پیدا می‌کند. اما در چرخ دنده مارپیچ، تماس اولیه، نقطه‌ایست که همزمان با درگیری بیشتر دندانه، به صورت یک خط گسترش می‌یابد. در چرخ دنده ساده، خط تماس، موازی محور چرخش است. در چرخ دنده‌های مارپیچ، این خط نسبت به سطح دندانه، مورب است. همین درگیری آرام‌آرام و انتقال یکنواخت بار از یک دندانه به دندانه دیگر، این قابلیت را به چرخ دنده مارپیچ می‌دهد تا در سرعت‌های بالا، بارهای سنگینی را انتقال دهد. به دلیل ماهیت تماس بین چرخ دنده‌های مارپیچ، نسبت تماس اهمیت زیادی ندارد. در اینجا ناحیه تماس مهم است. ناحیه تماس، تا حد زیادی به عرض سطح چرخ دنده بستگی دارد.

چرخ دنده مارپیچ برای نسبت‌های سرعت $$3:2$$ تا $$10:1$$ به کار می‌رود و دارای راندمانی در حدود $$94$$ تا $$98$$ درصد است. کاربرد چرخ دنده‌های مارپیچ مانند چرخ دنده‌های ساده است. با این تفاوت که دیگر محورها لزوماً موازی نیستند. علاوه بر آن، این نوع چرخ دنده‌ها انتقال قدرت را بسیار نرم‌تر و با صدای کمتری نسبت به چرخ دنده‌های ساده، انجام می‌دهند